Bertopreis10.reismee.nl

Balinees Brommeren

Langzaam schuiven tijdverschillen en werelddelen in elkaar en kruipt het levensritme van de Balinezen onder onze huid. De plek waar wij verblijven is een prachtig resort in Balinese stijl en dat is ook het enige Balinees. Top appartement Frans en Ester, wij zijn heel blij en dankbaar hier te mogen zijn. Het zijn twee werelden aan weerzijde van een straat, aan de ene kant het resort en aan de andere kant een typisch Balinese volkswijk. Het resort is onze rustplek en aan de overkant het verlangen naar het avontuur. Wij ontbijten op ons balkon, gaan zwemmen, lezen onder een paraplu van bananenbladeren, zwemmen en dan lonkt de buitenwereld. S ’middags op pad, zwerven door de wijk, boodschappen doen en een Balinees restaurantje zoeken voor happen met een Bintang. S ’avonds genieten wij op het balkon van de zwoele avondlucht en geuren van tropische bloemenweelde. Het ritme van zacht ruisend wind door palmbomen en de gestage omslag van de golven brengt ons snel in dromenland.

S ’middag de helmen op, bromscooter starten en zigzaggend door het verkeer, de cellen in mijn lijf reageren nog steeds op honden die plotseling oversteken. Mijn laatste ervaring was brommeren in Thailand. Ik ben onderuit gegaan toen honden plotseling voor mij overstaken. Opvallend dat het geheugen in mijn lijf daar nog een herinnering aan heeft. Balinees brommeren gaat op gevoel, geen straatnamen of verkeersborden met plaatsnamen, de zon en andere hoge markeerpunten zijn de bakens voor de rit. Wij kwamen in een wijk vele smalle straatjes. Brommertje geparkeerd en te voet verder gaan zwerven. De verscheidenheid in welvaart wordt zichtbaar in de huistempels en wij verbazen ons over de omvang van deze tempels. Straatjes werden steegjes. In mijn ooghoek zag ik een geopend hek waar een kromme oude vrouw bezig was om bloemen af te snijden. Zij wenkte, ik bleef staan, zij wenkte gedecideerder dat wij binnen konden komen. De strengheid in haar gebaar maakte plaats voor een zacht ontroerende lieve glimlach. Carla kreeg bloemen aangeboden en in haar gebaren lag de vraag waar wij vandaan kwamen en wat wij hier kwamen doen. Haar dochter was bezig om offerschaaltjes te maken voor de tempel die zij gingen bezoeken. Zij fungeerde als tolk en haar dochtertje volgde mij steeds met haar ogen, als ik terugkeek kroop zij in de moederschoot. Carla had een bijzondere ervaring, wij stonden aandachtig te luisteren naar de uitleg over de ceremonie voor de tempels toen “oma” met haar vingers zacht de billen van Carla beroerde en mij een lieve glimlach een betekenisvolle blik toe vertrouwde. Carla keek naar haar en kreeg complimenten over haar schoonheid. Traag en nieuwsgierig vervolgde wij onze weg, steeds waren er nieuwe families, vaak met veel kinderen, die ons binnenvroegen en nieuwsgierig waren wat wij hier kwamen doen. In eerste instantie was ik op mijn hoede, wachtte steeds op “iets” wat zij in de verkoop hadden, niets van dit alles, gewoon oprechte belangstelling voor ons. Hoe bevrijdend !! Brommertje gestart en opgenomen worden in de stroom Balinese brommers. Steeds weer nieuwe ontdekkingen, twee jongens in de leer voor Balinees dansen, een groep jongeren aan de kust met mooie glanzende ruggen, een prachtige haan, een onbekend mooi vogeltjes, prachtige tempels, wat een verassende brommertocht. Regelmatig worden wij begroet en aangesproken, de hartelijkheid en gastvrijheid van de Balinezen is ook schoonheid. Uiteindelijk kwamen wij weer terug in onze appje en s ‘avonds op het balkon ben ik gaan mijmeren over deze dag en kwam de volgende gedachte.

Nieuwsgierigheid en openheid geven lichtheid aan mijn bestaan. Geen juk van oordelen, commentaren of vastgeroeste meningen. Alles heeft een eigenheid en op eigen-wijze reizen, nieuwsgierig en open, geeft mij de kans om deze eigenheid te ontdekken. Taferelen, beelden, ontmoetingen in eigen schoonheid zien geeft energie. Dat twinkelend gevoel koester ik, ik geniet !! Leef het leven zijn geen woorden maar is voor mij een beleving.

Reacties

Reacties

Frans Haer

Prachtig. De lichtheid van het bestaan, de emotie van de ontmoeting en de rijkdom van het zijn.
Je "moet" alleen google map even aanpassen. Jouw blog is verstuurd vanuit Nigeria.
Liefs.

hans

Fijn om weer met je op reis te zijn Bert en de buiten- en binnenbeelden en woorden doel te voelen treffen in het voort durende onderzoek naar de essentie van het bestaan!! Er zijn nog zoveel blikken over van ooit, waarvan je dacht dat ze niet meer bestaan..... blijf kijken voor ons!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!