Met opengesperde gele snavel en met verbazing in de kraaloogjes zag de merel de enorme zilveren vogel majestueus achter de wolken verdwijnen. Deze verbazing was ook zichtbaar en de tinteling voelbaar toen ik deze A380 zilveren vogel binnen kwam. Niet voor de eerste keer, maar toch wat een beauty van een vliegtuig is dit. Ik kijk uit het raam naar buiten en zie dat de vleugel als een adelaar in ruststand naar beneden afhangt, spanwijdte 80 meter. In de vlucht gaan de vleugels in actieve stand en is het einde van de vleugel zichtbaar. Ontspannen zit ik in deze zilveren vogel en wij krijgen de mededeling dat tijdens deze vlucht 24 talen worden gesproken door de crew. In onze sectie zijn wij te gast bij een Keniaanse stewardess met een onaardse schoonheid. Als zij vraagt of ik iets wil drinken, verdrinken mijn ogen in haar schoonheid en ik stamel dan “ white wine please”, als zij vervolgens een gesprek met mij begint stamel ik “ I am from Holland and I have been in Kenia”, tja 70 jaar en ineens weer een jongetje. Haar lach is als een heldere bergbeek in zacht fluweel ochtendlicht. Blij weer onderweg te zijn, voor mij blijft reizen vooral onderweg zijn. Tijdens deze vlucht begint de reistinteling. Met 800 verschillende mensen in een zilveren koker is een reis op zich. Regelmatig loop ik door het vliegtuig en bekijk andere mensen. Waar gaan zij heen en wat gaan zij doen ?? Een bont internationaal gezelschap die allemaal naar een bepaalde bestemming gaan of bestemming hebben. Deze diversiteit vormt op 10.00 meter hoogte een samenzijn; was het elders in de wereld ook maar zo! In stilte ging de vlucht verder en na en zachte geruisloze landing kwamen wij in Dubai. Snel door de douane! In mijn ooghoek zag ik een mooie Emiraat een vluchtige flirt hebben met Carla. In het hotel hebben wij, in een achteraf bar bij 35 graden s‘nachts , een biertje gedronken en daarna het dromenland bezocht. De volgende dag, na een ingewikkelde strijd met de tijd, zijn wij weer door Dubai gaan zwerven. Nog steeds met verbazing en bewondering voor de architectuur die uit de woestijngrond wordt opgetrokken. Ook in Dubai Mall; Carla’s favoriet, weer met verbazing en ook wel weerzin rondgelopen. Buiten 47 graden en binnen schaatsen ?? Duiken in een groot Aquarium met haaien ?Het blijft een fascinerend en bizar verschijnsel. Het verlangen naar de NATUUR neemt sterk toe en ik ben blij om de volgende ochtend naar de volgende etappe van onze reis te gaan. De vlucht met een Boeing 777 stond in schril contrast met de A380; zoals een Jaguar XJ met een Renault Twingo. Beide goede vervoermiddelen om van A naar B te komen, maar wat een verschil. In Jakarta waar wij de vlucht naar Denpasar moesten hebben, sloeg het Azië virus toe, 15 minuten vertraging blijkt 1.30 uur te zijn. Uiteindelijk geland in Denpasar en daar zag ik mijn naam op een bord staan. Het resort had voor vervoer gezorgd en de chauffeur was zo vriendelijk om 2 uur te wachten. In Peninsula Beach resort zijn wij hartelijk ontvangen om vervolgens naar “ons” appartement te gaan. Gelijk bij binnenkomst waren wij opnieuw verrast en dit gaf weer andere reistintelingen. Hier werd vriendschap voelbaar! Mooie plek Frans en Ester; wij zijn jullie heel dankbaar!!! Opnieuw speelde tijdverschil ons parten. Wakker als jonge hondjes en toch “moeten” slapen. De volgende dag hebben wij ons neergevlijd op het strand, geslapen en gelezen onder een paraplu van bananenbladeren. Na de eerste dag kwamen nieuwe reistintelingen; een scooter huren en op pad. Vanuit onze vaste verblijfplaats gaan wij de komende periode toch weer onderweg !! Rijden en zien waar wij uitkomen, ons verbazen en mee laten nemen door het ritme en sfeer van onderweg zijn. In het volgende verhaal zal ik daar verslag van doen. Voor nu: so far so good, er zijn een aantal beelden toegevoegd die hun eigen verhaal vertellen.