Wij waren stiller dan stil in de stilte van de vroege ochtend. Nog twee dagen en dan is onze reis door Northern Territory alweer voorbij. Wij gaan nog één dag de wondere wereld van Litchfield National Park ontdekken. Dan naar Darwin. Wij willen na het rood getinte zand, de kleurrijke rotsformaties , de Billabongs, Falls, Creeks en Pools nog even genieten van het uitzicht op zee. Rondom Darwin zijn aan de kust een aantal Nature Reserves die wij nog willen bezoeken en de kraai wil nog even rondvliegen in een Mall. Daarna vliegen wij naar Yogyakarta, met de trein naar Tasikmalay en dan met auto naar Jakarta. Het naderen van deze ( te korte) camperreis, door dit prachtige land stemt ons weemoedig en het verlangen is groot om terug te komen. Langzaam lost de stilte in zichzelf op en gaan wij weer op pad. Eerst gaan wij naar de Florence Falls. Ik val in herhaling, maar ook hier weer een fenomenaal uitzicht op de watervallen. Wij gingen via een aantal steile trappen; 137 treden, naar beneden en uiteraard straks weer omhoog. Beneden aan de creek toonde de watervallen zich weer in een totaal ander perspectief. Wij konden hier zwemmen, maar besloten dat later bij de Wangi Falls te doen. Carla had weer haar “leukdatwijelkaarontmoetengesprek”. Twee oudere grijze dames begonnen een gesprek met haar, één van hen was getrouwd met een Nederlandse man , helaas al een aantal jaren “past away”. Met haar late husband was zij in Nederland geweest en zij had goede herinnering. De haring en bessenjenever waren haar favorieten. Na een kwartier riep ik, kom we gaan! De dames namen afscheid met een Doei, ja toch ? vroegen zei en Carla knikte instemmend. Vol verwondering van de pracht die weer tot ons was gekomen gaan wij verder naar de Tolmer Falls. Een korte voettocht brengt ons al snel in hernieuwde verwondering, opnieuw een landschap dat alle verbeelding tart. Een enorme prachtige kloof met aan weerzijde hoge steil wanden met een variatie van aardetinten, waar menig schilder jaloers op zou zijn. Wij staan boven de kloof en kijken, zover onze blik reikt, op bomen met een grote schakering van kleuren groen. Carla waagt het om tot de rand van de kloof te gaan, ik sta met samengeknepen ingewanden een foto te maken. Carla haar Leica heeft vanaf de eerste dag dienst geweigerd, zij staat in veelvoud op de foto, ik niet. Voor mij heeft elk nadeel ook een voordeel, geen paparazzi achter mij aan. Een mooie plek gezocht voor de lunch. Vandaag een heerlijke zelf gemaakte en goed gevulde wrap als lunchhap. Daarna naar de Wangi Falls en toen wij richting deze falls reden werd het steeds drukker. Het is zondag en voor de mensen uit Darwin blijkt dit een uitgelezen plek te zijn om te gaan zwemmen. Met gefronste hoofden liepen wij richting Wangi Falls, daar aangekomen zagen wij een enorme pool met op de achtergrond opnieuw mooie watervallen. Er zwommen een aantal mensen, maar aangezien deze pool de grote van het voetbalveld in de Arena had, was het rustig en konden wij heerlijk zwemmen. Later hoorden wij oerkreten, er waren jongens op de rotsen geklommen en sprongen met een oerkreet van grote hoogte in het water. Een spectaculaire en spannende sprong. Opgefrist naar onze campsite gereden en volgen het vaste avondritueel. Deze keer was het anders, morgen vetrekken naar Darwin en dat stemt ons weemoedig. Onze fantasie maakte overuren, zullen wij langer blijven?, gewoon het vliegtuig gemist, één van ons kan zich ziek melden bij ANWB, aan de kant geschoven en besloten terug gaan komen. Wij zullen de kracht van de natuur en vooral de stilte gaan missen. Yogyakarta is het andere uiterste, daar zal stilte moeilijk te vinden zijn. Dat vraagt een andere onvoorwaardelijke overgave. So far so good, wij leven het leven en genieten.