De volkomen onbevangenheid blijft de idee van een ideale wijze van reizen, die ik als een blijvend heimwee ervaar. Ik zit in een Boeing 777-300, de meeste mensen staren naar een klein scherm met bewegende beelden, anderen slapen, twee mannen inning met hoofden tegen elkaar. Ik staar wat voor mij uit, probeer de afgelopen weken een plaatsje in mijn geheugen te geven. Het was een boeiende intensieve reis, waarbij de camperreis door Northern Territory de meeste indruk heeft achtergelaten. De laatste dag waren wij in Jakarta, een enorme hectische sta naar Jakarta was d. De autorit, met privé chauffeur, van Tasikmalaya naar Jakarta was een bijzondere ervaring. Halverwege begon onze chauffeur verschijnselen van vermoeidheid te vertonen, wreef regelmatig in zijn ogen, ging steeds verzitten en uiteindelijk verminderde hij steeds vaker de snelheid. Zijn knijpende blik ging regelmatig dicht. Wij hebben een stop ingelast en de verdere rit scherp alert geweest op rijgedrag. De chauffeur sprak geen woord Engels, dus geen afleiding door gesprek. Uiteindelijk vellig in hotel aangekomen en ons geïnstalleerd. Vroeg ons mandje ingedoken en de volgende dag tijd voor onszelf ingelast. Wij wilden naar oud Jakarta, Hollands erfgoed. Wij waren moe van de afgelopen dagen, het werd dus liggen aan het zwembad, af en toe een heerlijke duik, lezen, mijmeren en een fantastische lunch met een koele Bintang. Rahma belde dat zij onderweg was naar Jakarta, geboekt in hetzelfde hotel, zij wilde ons ( Carla) nog zien voor wij naar Nederland vertrokken. Even 5 uur rijden. het blijft een bijzondere vriendschap tussen die meiden, afstand telt niet en de vriendschap is tijdloos. Rahma moest tot 15.00 uur werken in ziekenhuis, daarna naar Jakarta gereden met man en oudste zoon. Opnieuw gierden de emoties door het hotel toen er afscheid werd genomen. Bobby, hun oudste zoon, vroeg steeds aan Rahma, wanneer gaan wij naar Oom Bert en Tante Carla in Nederland. Zijn kleine handje zocht regelmatig mijn hand, keek omhoog en sprak in zijn eigen taal woorden die in niet verstond maar wel begreep. De volgende dag heel vroeg naar het vliegveld, de taxichauffeur had volgens mij naar de Formule 1 race gekeken en reed met de snelheid en rijstijl van zijn favoriete racecoureur. In het hotel werd gezegd dat de rit naar het vliegveld 45 minuten tot een uur kon duren. Onze coureur deed er 30 minuten over. Inchecken, fladderen naar Dubai en nu onderweg naar Düsseldorf. Op 10.000 meter hoogte, snelheid 900km per uur luister ik naar vioolconcert no.2 van Mozart en laat onze reis langzaam aan mij voorbijgaan. Het zal nog enige tijd duren voordat ik alles een plek heb gegeven en de ervaringen in gebeitelde taal kan weergeen. Nog anderhalf uur en wij gaan landen in Düsseldorf. Daar overnachten wij en gaan de volgende dag naar ons huis. Ik hoop dat je door de verhalen en de beelden een beetje hebt meegereisd. Bedankt voor de reacties, ik was altijd blij als ik een berichtje kreeg dat er een reactie was geplaatst. De volgende reis zal ik je zeker weer meenemen in mijn reisbeleving. So far so good, leef het leven en blijf genieten !!!!